Het is niet bekend hoe vaak (chronische) hyperventilatie (ook wel ‘hyperventilatie syndroom’ of het ‘angst en spanningssyndroom’ genoemd) voorkomt bij mensen. Naar schatting hebben zo’n 500.000 Nederlanders dagelijks te maken met deze symptomen. Er zijn meer vrouwen dan mannen met deze klachten.

Daarnaast is het ook zéér waarschijnlijk dat veel mensen met chronische hyperventilatie niet eens bij een huisarts terechtkomen, want die hoofdpijn die iemand bijna elke dag heeft slikt ie wel weg met medicijnen. Daarnaast bemerken maar weinig mensen dat hun ademhaling langzaam versnelt, want het hele leven gaat immers steeds sneller.

Zoals je inmiddels geleerd hebt is chronische hyperventilatie een uitwerking van langdurig (maanden of jaren) te snel en te hoog ademhalen. Vaak begint dit met psychische klachten zoals een paniekaanval, angstaanval,  traumatische herinnering en een depressieve stemming. Daarnaast kan de aanleiding ook een of meerdere lichamelijke klachten zijn die in eerste instantie niet goed te verklaren lijken, zoals vermoeidheid, duizeligheid, depersonalisatie klachten of pijnklachten.

Met deze klachten ga je dan, in eerste instantie, naar een huisarts. Vaak is er dan niet direct een link te leggen met het ademhalingspatroon. De huisarts weet vaak geen raad met deze onduidelijke klachten en stuurt je naar huis met medicatie, een verwijzing naar de fysiotherapeut en het advies “het even rustig aan te doen”.

Toen ik 16 was, kreeg ik van de huisarts de diagnose chronische hyperventilatie. Ze legde mij kort uit wat ik moest doen en gaf me een paar ademhalingsoefeningen mee. Ik ging hiermee aan de slag en dacht dat ik er snel vanaf zou komen. Jammer genoeg werden mijn klachten alleen maar erger.

Imke

Een logisch advies, maar werken doet het natuurlijk niet. Je ademhalingscentrum in je brein heeft inmiddels een nieuwe, snelle en hoge, ademhaling aangeleerd en weet niet beter dan continu aan te sturen op een versnelde ademhaling. De verhoogde ademhaling is er bijna altijd.

Je belandt vaak in een sociaal isolement. De invloed op het leven kan enorm zijn. Mede door de vele klachten en de angst- en paniekaanvallen. Vaak kan je zelfs de normale dagelijkse werkzaamheden niet meer normaal doen. Hierdoor belandt je vaak ook nog eens in een sociaal isolement. Dit levert weer extra veel spanning en stress op.

Chronische hyperventilatie blijft daarnaast vrijwel altijd aanwezig. Ook als de oorspronkelijke aanleiding van de hyperventilatie al lang uit beeld is.

Uit mijn eigen ervaring en die van mijn klanten moet ik helaas concluderen dat huisartsen maar al te vaak een verkeerde diagnose stellen. Als je het geluk hebt dat jouw huisarts wel serieus omgaat met je klachten en wel de juiste diagnose stelt is de volgende stap het ziekenhuis. Als je weinig vertrouwen hebt in je eigen huisarts vraag dan om een ‘second opinion” en sta erop dat je de juiste onderzoeken krijgt. Daar heb je recht op. Hierover meer in de volgende les.

De huisarts gaf aan dat dit mogelijk stress was en dat daar de oorzaak van het probleem hoogstwaarschijnlijk lag. Voor mijn gevoel kwam ik hier niet verder mee en mijn klachten werden erger

Rick