Langdurige hoge ademfrequentie heeft niet alleen gevolgen voor je organen, maar ook voor je autonome zenuwstelsel.

De meeste mensen met (chronische) hyperventilatie vechten dagelijks tegen klachten als nervositeit, prikkelbaarheid, slaapproblemen, angst en lichtgevoeligheid. Stuk voor stuk zaken die door het zenuwstelsel worden aangestuurd.

In dit artikel zal ik uitleggen hoe het zenuwstelsel functioneert bij mensen met chronische hyperventilatie klachten werkt.

Verder leg ik uit hoe je deze traint om minder gevoelig te worden, waardoor de klachten bij hyperventilatie verminderen en zelfs verdwijnen.

Werking zenuwstelsel

Ons autonome zenuwstelsel houdt zich bezig met alle onbewuste lichaamsfuncties en bestaat uit twee verschillende neuronen.

Het is het zenuwstelsel dat bij chronische hyperventilatie ontregelt raakt en waar we de onplezierige gevolgen van merken.

Deze gevolgen kunnen zo heftig zijn dat we arbeidsongeschikt raken, in een burn-out terecht komen of middelen zoals Prozac en Seroxat moeten gebruiken. Deze zogenaamde antidepressiva hebben een ontspannende reactie op het zenuwstelsel maar zullen niets doen aan de kern van je probleem;

het op natuurlijke wijze ontlasten van de spanningszone van het zenuwstelsel.

Ons autonoom zenuwstelsel bestaat uit een parasympathisch en sympathisch gedeelte. Ieder onderdeel heeft zijn eigen functie.

Parasympathisch:
Verantwoordelijk voor ontspanning, rust, kalmte en het op je gemak voelen. In deze fase daalt je bloeddruk, krijgen je spieren en organen voldoende bloed en zuurstof en is de hartslag rustig.

Sympathisch:
Verantwoordelijk voor angst, stress, gespannenheid, actie en willen vluchten. In deze fase stijgt je hartslag, bloeddruk en ademsnelheid (zet aan tot overademen).

Zodra hyperventileren overgaat in chronische hyperventilatie zal de drempelwaarde van het sympathisch zenuwstelsel steeds lager worden. Er is steeds minder voor nodig om dit deel van je zenuwstelsel te activeren.

Hierdoor raak je steeds sneller angstig, geïrriteerd of onrustig wat hele nare gevolgen kan hebben.

Langdurig verblijven in een sympathische fase kost enorm veel energie. Niet voor niets hebben mensen met chronische hyperventilatie een relatief slechte conditie en voelen ze zich doorgaans altijd moe.

Koolzuurverlies vs. sympathisch zenuwstelsel

Bij hyperventilatie is er sprake van overmatig koolzuurverlies (Co2) dat zorgt voor het ontregelen van processen in ons lichaam. Meer hierover kun je lezen in andere artikelen op mijn site.

Zodra het koolzuurniveau chronisch is verlaagd zorgen de zenuwcellen voor een verlaging van de drempelwaarde van hun gevoeligheid. Dit brengt alle onderdelen van het zenuwstelsel in acute paraatheid wat de huidige status nog eens versterkt.

Dit leidt tot overprikkeling met als gevolg; slaapproblemen, angstaanvallen in de supermarkt, constante maximale stress, duizeligheid en depressieve gevoelens. Dit laatste is het gevolg van een stijging van stoffen waaronder dopamine en noradrenaline.

Als gevolg van overbelasting van ons zenuwstelsel zal het lichaam het metabolisme verstoren. Hierdoor ontstaat een (overmatige) behoefte aan het eten van het liefst zoete of hartige (vette) snacks.

Niet voor niets zie je mensen in situaties van stress en depressies kilo’s aankomen.

Diagnose

Na enkele weken of jaren doormodderen melden de meeste mensen zich opgebrand bij de huisarts.

Voor hem of haar is het moeilijk om dit (middels een chronische hyperventilatie test) vast te stellen.

De meeste huisartsen hebben tijdens hun studie weinig kennis opgedaan van deze aandoening. Veelal zullen ze de symptomen en klachten proberen weg te nemen door het inzetten van Seroxat, Prozac of vergelijkbare middelen tegen angst en sombere gevoelens. De meeste mensen kunnen hierdoor hun leven weer oppakken.

Toch komt de klap van de hamer op het moment dat men stopt met de inname van een antidepressivum.

Het zenuwstelsel is gewend geraakt aan de verdoving en staat binnen enkele weken weer op scherp.

Dit is de reden dat mensen die chronisch hyperventileren zich binnen enkele weken weer bij hun huisarts melden met dezelfde klachten. In de meeste gevallen wordt er dan weer een antidepressivum of Oxazepam kuurtje voorgeschreven.

De middelen hebben een prima werking, maar zullen niets doen aan het probleem.

Als je wilt genezen zul je jouw probleem dus zelf moeten aanpakken, antidepressiva kan hierbij helpen, al is het niet nodig.

Voedsel en het zenuwstelsel

Het autonoom zenuwstelsel is erg gevoelig voor prikkels. Deze prikkels krijgen we niet alleen door situaties, maar ook door het voedsel dat we eten.

koffie, aspartaam (wat in light-producten zit), thee en bouillon zijn voedingswaren die het sympathisch zenuwstelsel doorgaans binnen enkele minuten beïnvloeden.

Het ademcentrum zal hierop reageren door je dieper en sneller te laten ademen, oftewel het zet je aan tot hyperventileren.

Bij gezonde mensen levert dit vanwege de aanwezigheid van buffers geen probleem op, maar bij mensen die hyperventileren resulteert dit vaak in nog meer stress, paniek of sombere gevoelens als gevolg van koolzuurdaling.

Het is daarom handig om jezelf te beperken in het gebruik hiervan.

Ook het roken van een joint en het drinken van alcohol zal het zenuwstelsel overmatig prikkelen en de drempelwaarde van gevoeligheid verlagen. Hoewel alcohol en drugs een ontspannende werking hebben verstoren ze bij regelmatig gebruik emoties en de werking van het zenuwstelsel. Hierdoor is steeds meer nodig is om hetzelfde effect te bereiken.

Oplossing

We weten dat ons zenuwstelsel gevoelig is voor daling van het koolzuurniveau en zich hier na enige tijd blijvend op instelt.

Om minder last te hebben van de gevolgen van deze instelling is het belangrijk om de drempelwaarde van het sympathisch zenuwstelsel te verhogen. Dit is gelukkig mogelijk, maar kost discipline en doorzettingsvermogen.

Heb je hier geen zin in of ben je snel geneigd op te geven, dan zul je niet genezen en afhankelijk blijven van middelen.

In feite is het heel simpel. Zorg ervoor dat het koolzuurniveau toeneemt en dat het ademcentrum in de hersenen dit als normaal gaat beschouwen. De hersenen zullen vervolgens meer zuurstof krijgen en het milieu in de hersenen zal minder zuur worden. Na enige tijd zal het autonoom zenuwstelsel de sympathische drempelwaarde verhogen. Hierdoor neemt de gevoeligheid af en zullen de klachten langzaam verdwijnen.

Onderstaand een videofragment uit mijn online training. 10 Jaar lang heb ook ik dagelijks rondgelopen met deze klachten. Wil jij ook eindelijk afrekenen met chronische hyperventilatie, angst en spanning? Volg dan het complete stappenplan in mijn online training.